Dat werd dan ook gelijk gevierd met kinderchampagne plus een medaille voor iedereen en heel veel blije gezichten. De F4 is een samengeraapt team van vriendjes met een pluimage aan verschillende spelers zowel qua talent als karakters. Dat heeft voor veel uitdagingen gezorgd maar de mooiste was toch wel de zoektocht naar hoe al die 8 jarige neuzen een richting op te krijgen namelijk het doel en het samenspelen als team. Dat vergde wat geduld. Met inbreng van een netwerk aan vrijwilligers qua coach, twee trainers, een eigen scheids voor de thuiswedstrijden dankzij een buurman, een teamleidster, natuurlijk de bardekking en niet te vergeten last but least Ome Henk op de maandag is dat gelukt en daar zijn we best trots op. Je kunt het nooit helemaal alleen, als team ben je sterker en dat kan wat mij betreft niet vaak genoeg gezegd worden. De jongens zijn door en dankzij hun verschillen op heel veel vlakken gegroeid en dat is en blijft zo fantastisch aan sport! Ze hebben nooit  de moed en het vertrouwen \'helemaal\' verloren en zijn gewoon doorgegaan soms lachend, soms scheldend,soms huilend en vaak alledrie tegelijkertijd. 

Zo kun je toch tegen menig verwachting in ineens volwaardig en dik kampioen zijn en dat was helemaal niet zo zeker vanaf het begin van de competitie. Eigenlijk boven verwachting..:) Des te lekkerder is het gevoel.

De laatste paar wedstrijden heeft iedereen het stof uit zijn voetbalschoenen gelopen en ik weet niet hoeveel tosties na de wedstrijden verslonden en geloof me die zijn niet allemaal overal even lekker.... Het maakt allemaal niet uit, we gaan die beker incasseren en allemaal even vasthouden en volgend jaar weer nieuwe kansen en op naar de E. Dank je wel iedereen en dank je wel s.v. de Meer, het was een extra mooi avontuur dit jaar! Jeannine Govaers