Ies Monas liet de godenzonen vandaag in de vertrouwde formatie aantreden; 3-4-3. Wolter Visser stond onder de deklat en achterin (vlnr) moesten Mustafa, Edwin Gouw en Jeroen van Helden de deur op slot houden. Massi Aoudjan stond net voor de verdediging en moest het vuile werk van de aanvallende middenvelders opknappen. Dat middenveld zag er als volgt uit: Edwin van Wegen, Chris Brons (1e basisplaats) en Matthijs Wesselink. Voorin de gebruikelijke namen; Jesse,Joost en Tijs(c). De reservebank was ongebruikelijk sterk bezet met Ali H., Bo-joe Brands, Mark Wesselink,Mark Wiggerts en David Alvero-Bouma.
Na de blamage van vorige week wist de Meer dat er een hoop anders moest en wel te beginnen met de wedstrijdinstelling. Dit gebeurde dan ook. De Meer schoot flitsend uit de startblokken en was Hoofddorp overal op het veld de baas. Al snel resulteerde dit in de eerste grote kans van de middag, maar Joost van Leeuwen kopte de bal naast en over, uit een afgemeten voorzet van Jesse Langeveld. Een minuut of vijf later volgde een zelfde soort aanvaal; de goede opening van Chris richting Tijs, die zijn mandekker vandaag absoluut de baas was, een afgemeten voorzet afleverde welke Jesse Langeveld helaas niet tegen de touwen kon koppen. Zo waren er 10 minuten gespeeld en had de Meerse voorhoede al twee 100% kansen om zeep geholpen. Elke kans daarna uitvoerig bespreken gaat te ver, omdat ik vandaag nog meer te doen heb, maar kansen kwamen er de 1e helft nog voor Joost, Jesse (2x) en Chris. Geen kleintjes overigens. Rond de 25ste minuut moest Jeroen van Helden vervangen worden omdat hij last had van z’n knie. Dit was hoogst zonde, omdat de beste man een dijk van een wedstrijd speelde. Hij was nagenoeg foutloos in de passing en wist alle persoonlijke duels te winnen. Mark Wiggerts mocht dit proberen te evenaren. De eerste kans voor Hoofddorp kwam weer eens lekker uit de lucht vallen. De bal werd weggeschoten van achteruit en de spits mocht tot zijn grote verbazing zomaar doorlopen richting de Amsterdamse keeper. Massi en Mustafa waren zo verbeten deze man de pas af te snijden, dat ze vergaten achterom te kijken en de andere spits compleet vrij lieten. Deze kon het makkelijke tikkie breed simpel afmaken. 0-1. Het is een ongeschreven voetbalwet wanneer je zelf vele kansen niet maakt, de kans groot is dat de bal uit het eigen net gehaald moet worden. De groep probeerde het moraal hoog te houden in de kleedkamer. Immers, het voetbal was goed en de kansen zouden in de 2e helft heus wel weer komen. En zo geschiedde het. Ies Monas moest de scepter doorgeven aan Joost Visser omdat eerstgenoemde andere verplichtingen had. De Meer was gemotiveerd om de drie punten in Amsterdam te houden. Toch begon de 2e helft verre van gunstig. Een vrije trap van een meter of 30 zorgde voor miscommunicatie tussen Wolter Visser en Edwin Gouw, en de laatste zag de bal ongelukkig via het eigen lichaam in het doel verdwijnen; 0-2. En dat is de definitie van zuur. Het werd zelfs pijnlijker voor de Amsterdammers nadat Tijs(c) zijn normaal gesproken aanwezige zelfbeheersing verloor en natrapte. Gelukkig vond een Hoofddorper het vervolgens nodig om Tijs een veeg uit de pan te geven, waardoor beide spelers met rood van het veld gestuurd werden. De wedstrijd ging verder met 10 tegen 10 en een 0-2 voorsprong voor de Hoofddorpers. Joost Visser paste zijn eerste wissel toe rond minuut 50: Matthijs Wesselink verliet het veld en werd op de rechtshalf vervangen door Bo-Joe Brands. Een goede zet, aangezien Bo-Joe bekend staat vanwege zijn grote loopvermogen. Hij kon dus de volledige rechterkant bestrijken na het vertrek van El Capitano. De wissel pakte direct goed uit; Joost van Leeuwen werd weggestuurd over de linkerkant door Chris, vervolgens speelde hij de bal af op de goed bijgesloten Bo-Joe, die op snelheid langs zijn tegenstander ging en werd neergelegd. Penalty! Joost schoot deze tegen de touwen. 1-2. Vrijwel direct daarna werd Massi Aoudjan, moegestreden en goed gespeeld, vervangen door Ali H. Het scenario herhaalde zich. Jesse Langeveld werd weer eens gelanceerd door Chris Brons over links en liep vervolgens heel slim tegen zijn tegenstander op in het strafschopgebied. Deze keer durfde de scheidsrechter het niet aan nog een penalty te geven en besloot om maar eens voor een indirecte vrije trap te kiezen. Chris schoot deze hard onderin de muur, maar uit de rebound kon Joost alsnog voor de 2-2 aantekenen. We zijn helemaal terug! Maar niet voor lang. Een stuiterballetje tussen Mark Wiggerts en Mustafa Mohammed in zorgde voor een grote besluitloosheid bij de twee mandekkers en ze verzuimde dan ook beide de bal richting kunstgras te schieten. De geslepen nummer 10 van Hoofddorp profiteerde dankbaar en schoof de bal langs Wolter Visser. 2-3. Een tegenslag voor de Amsterdammers omdat men net het idee kreeg dat hier gewonnen kon worden. Met nog een kwartier te spelen kon dit wel eens moeilijk worden. Gelukkig kon alweer Bo-joe goed doorbreken op rechts na een goede pass van Ali en strak laag voorzetten richting Edwin Gouw,maar de dekselse Jaapie kwam net niet goed uit met zijn stappen en moest de voorzet dus aan hem voorbij laten gaan. Dit gelde niet voor Joost, die bij de 2e paal opgesteld stond en simpel kon intikken: 3-3!! Wat een veerkracht en wat een uitstekende mentaliteit bij alle 10 spelers op het veld, die zo als gebleken geen moment aan eigen kunnen getwijfeld hebben en altijd van het eigen spel uitgegaan zijn. Klasse.
Echter, Hoofddorp leefde nog en het gevoel van onrecht was nog steeds aanwezig bij de Amsterdammers. Chris Brons werd door de lucht aangespeeld op de rand 16-meter en omdat de vedette nog geen kopduel verloren had besloot Joost maar eens diep te gaan, in de verwachting van het doorkoppen van Chris. Dit pakte exact zo uit en Joost van Leeuwen kon door op de keeper en, ondanks het vasthouden van de laatste man, de verdiende 4-3 binnen glijden. Wat een krankzinnige wedstrijd! De nadruk van deze overwinning moet gelegd worden op de teamprestatie. Deze is van begin tot eind goed geweest. Positief en opbeurend in de coaching en er was een grote bereidheid om extra meters voor elkaar te maken. Als de ruststand vandaag 3-0 was geweest, viel daar absoluut niets op af te dingen. Dit was een overtuigendere uitslag voor de kranten geweest, maar niet voor het publiek en al helemaal niet voor de teamgeest. Wanneer de Meer elke wedstrijd met dezelfde mentaliteit als deze zaterdag afwerkt zullen ze aan het einde van het seizoen de schaal in de lucht houden en terugkijken op een seizoen waarin slechts 1x verloren werd. Volgende week, 19 september speelt De Meer om 15:00 uit tegen SC Buitenveldert. Steun De Meer en kom kijken!
