De ochtend voor het grote De Meer feest. Te zien is dat de stevige wind vanaf de warming-up al een hindernis is, hoe langer je haar is hoe moeilijker je het uit je ogen houdt. Het rondje om de middencirkel wordt traditioneel gevormd, de handen geschud -altijd een goed moment om de tegenstander op te meten-, er wordt gewacht tot de honden het veld zijn afgerend en we kunnen beginnen.
De eerste helft
De meiden van Forza beginnen met hoge druk en dwingen vanaf de aftrap De Meer naar eigen helft. Met een lange snelle rechtsbuiten en een sterke spits, valt de fysieke overmacht van Forza’s voorhoede meteen op. De verdediging houdt vrij lang stand tegen het felle spel van de tegenstander waar veel dreiging uit voort komt, maar dan wordt de bal verloren bij een inworp dichtbij de eigen cornervlag en wordt de aanvalster door middel van een boogballetje één op één met de keepster geplaatst en is het alleen nog maar een hoek uitkiezen.
Niet lang na de 0-1 wordt duidelijk dat, ondanks de wind mee te hebben, onze keepster met uittrappen moeite heeft, gelukkig weet de spits de kans die daar uit volgt niet te benutten, de keepster kan opgelucht adem halen herstelt haar fout daarna met een aantal reddingen achter elkaar. Wel maakt dit het opbouwen een stuk moeilijker, en moet de centrale verdediger vaak de doeltrap nemen.
Net als de 0-2 zeker lijkt te zijn en ik die al wil noteren, weet de aanvalster vanaf ongeveer een meter of tien voor het doel de bal niet alleen over de lat maar zelfs hoog over het vangnet de sloot in te schieten. De ring wordt daarna in één keer (gebeurt ook nooit ) over de bal gegooid, alleen was iemand vergeten het touw vast te houden, spijtig maar grappig. De aanvallen worden vervolgens in hoog tempo doorgezet en pingelt een middenveldster twee maal dwars door de verdediging, de eerste keer stopt de keepster het schot dat hier uit volgde, de tweede keer mikt ze de bal op de paal en kan de 0-2 vanuit de rebound gemakkelijk het net in worden geschoven.
Opvallend was dat de verdedigsters van De Meer de eerste helft eigenlijk uitstekend speelden, zeker meer dan de helft van de duels werd gewonnen, de meeste steekpassen werden onderschept en veel schoten werden geblokkeerd. Alleen houd je dat maar zo lang als de middenvelders van tegenstander mee gaan in de aanval en je eigen middenvelders niet mee verdedigen.
Het derde (de 4e uit een spelhervatting, waar slecht werd gedekt) en vijfde doelpunt gingen precies zo als ik had verwacht dat er minstens enkele zouden vallen: als de rechtsbuiten op snelheid buitenom werd gestuurd was het wachtten op een goed geplaats schot. Helaas had ze hier geen tweede kansen voor nodig, vlak voor de rust maakte ze dus zo het vijfde doelpunt en toen ze na de rust terugkeerde op het veld had ze gelukkig een keepers tenue aangedaan.
De tweede helft
De wind waait nog harder, en die hebben de meiden nu tegen, je zou dus verwachtten dat de teller nog harder op zou lopen. Snel na de aftrap leek die verwachting bevestigd te worden, toen Forza binnen enkele minuten de 0-6 maakte. Maar er veranderde iets: het middenveld begon meer terug te hangen en actiever mee te verdedigen, daarnaast het duurde aardig lang voor dat de tegenstander de wind in hun voordeel ging gebruiken. De Meer lijkt dan eindelijk even iets terug te doen als er op eens snel wordt doorgejaagd op de keeper die hier door een fout maakt, ook al was dit het dichtst bij dat de meiden bij een tegen doelpunt kwamen leek het wel de team spirit net dat beetje omhoog te houden om de wedstrijd uit te spelen. De 0-7 komt dan uit een lang afstandsschot dat door de wind wordt opgepikt en hoog in de verre hoek land.
De meiden blijven hard werken en geven niet op maar soms zit het er gewoon niet in, de eindstand wordt dan uiteindelijk 0-9. Gelukkig dat we op zo’n leuke club zitten waar we vanavond lekker feest gaan vieren en deze wedstrijd maar gauw gaan vergeten.
Tot volgende week en veel plezier op het feest vanavond,
Uw anonieme reporter.
